Mi segunda semana

Mijn tweede week zit er alweer op. Gelukkig kan ik mijn Spaanse collega's al wat meer verstaan dan in mijn eerste week. Wat best logisch is, als ik er zo over na denk. In het ziekenhuis mag ik al best veel doen. Mee bedden opmaken, bloedsuikers prikken, insuline spuiten, controles (bloeddruk meten/ temperatuur meten/ etc), medicijnen mee ronddelen en trombose spuiten zetten. Hier hoef je geen extra cursus voor de volgen in het ziekenhuis. De verpleegkundige doen alle patiënten samen, ze hebben niet de patiënten verdeeld over de verpleegkundige. De visites lopen ze dan ook of alleen of met 2 verpleegkundige. 2 verpleegkundige hebben een telefoon opzak, waar de familie van de patiënt naar belt als er iets is. Ook hebben de patiënten een rode knop bij hun bed, als ze daar op klikken gaat bij de receptie een soort alarm af. Dit hoort je dan ook op heel de afdeling. Sommige van mijn collega's hebben de haren los, gel lak op de nagels of acrylnagels en sieraden om. Ook dragen de sommigen hun eigen vest op de afdeling, omdat ze het koud hebben. De bedden in het ziekenhuis kunnen niet op werkhoogte worden gezet, als je bijvoorbeeld de bedden gaat verschonen. Als je de hoofdsteun om laag of omhoog wil zetten, is er een hendel aan de achterkant van het bed waar je aan moet draaien om de hoofdsteun omhoog en omlaag te zetten en voor de knik in het bed geld hetzelfde.

Het meeste verschil zijn de eettijden. De mensen hier in het zuiden van Spanje eten ontbijt, tussendoortje, lunchen rond 14 uur en 17 uur en siesta houden, weer een tussendoortje en 's avonds rond een uur of 21/ 22 uur avondeten. Een siesta wil zeggen een middagdutje. Tussen 14 uur en 17/18 uur zijn de winkels dan ook gesloten en gaan rond 18 uur weer open.

Natuurlijk heb ik ook wel vrije tijd. Ik ben de afgelopen 2 weekenden naar Sevilla geweest, omdat daar een Spaanse vriendin van mij woont die ik al kon van mijn animatie werk in Spanje afgelopen zomer. Ik kreeg een toeristen route door Sevilla, heb vrienden/ vriendinnen en familie ontmoet en zijn opstap geweest! Het was heel erg gezellig. Ook heb ik een meisje ontmoet in het ziekenhuis in Spanje die Engels spreek en Spaans natuurlijk ook. Zij danst op het hoogste niveau salsa. We zijn naar een club gegaan, waar de mensen komen om salsa of bachata te dansen. Het is erg mooi om te zien dat iedereen met iedereen danst en het niet uitmaakt of je net pas begint met dansen!

X Terre The Torremolinos